چهار شنبه ۳۱ سرطان ۱۳۹۴
نویسنده: نیما جهرمی
برگردان: جمیل شیرزاد
بخش نخسـت
سهراب سپهری، شاعر مدرنیستِ ایرانی پس از یک سلسله سفرها به چین و جاپان در سال ۱۹۶۵ میلادی، به زبان شعری خودویژهیی دست یافت. این زبانِ شعریِ ویژه در مجموعۀ تازۀ او تحتِ نام «صدای پای آب» بهدرستی قابل درک میباشد. سپهری هویتِ پیچیدهیی را از … ادامه خواندن شاعری و سیاست درایران
برای جاسازی نوشته، این نشانی را در سایت وردپرسی خود قرار دهید.
برای جاسازی این نوشته، این کد را در سایت خود قرار دهید.